Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Τί είσαι ρε ;… πες … Πές μου … Ποιά είναι η Πατρίδα σου ;

Ο Κονσταντίν Γουμπαρένκο , από την Ευπατόρια της Κριμαίας , πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα , το Φθινόπωρο του 1938 . Η οικογένεια του (ο πατέρας η μάνα του και τα δυό μικρότερά του αδέρφια) , ζούσαν ήδη από δυο χρόνια στην νέα αυτή πατρίδα . Ο ίδιος , άργησε γιατί εξέτιε την … ποινή του , εξόριστος στο γκουλάγκ του Βλαδιβοστόκ , επειδή αρνήθηκε να υπογράψει χωρίς να διαβάσει κάποιο έγγραφο της τοπικής Αστυνομίας , διαπληκτίστηκε με τον Αστυνόμο και …του πέταξε  ένα (γεμάτο) μελανοδοχείο στο κεφάλι Στην πραγματικότητα , την εξορία την “έφαγε” γιατί παρουσίαζε … “αντικαθεστωτική συμπεριφορά” … ό, τι κι αν σημαίνει … ή μάλλον σήμαινε αυτό , την εποχή εκείνη . Στα τρία χρόνια που έζησε στο Βλαδιβοστόκ , η οικογένειά του κατάφερε και μετοίκησε στην Ελλάδα σαν … “εκουσίως αυτοεξοριθέντες”-(εμιγκρέ) . Έτσι με την λήξη της ποινής του ήρθε κι αυτός στην καινούρια τους πατρίδα .
Με το που πάτησε το πόδι του στην νέα Πατρίδα , ο Κονσταντίν Γουμπαρένκο επιχείρησε να γίνει ένας τέλειος , και … αποδεκτός Έλληνας … Πήρε την Ελληνική υπηκοότητα , Ελληνικό επίθετο , παντρεύτηκε , άρχισε να μαθαίνει ελληνικά , και συνήθισε να πίνει ούζο αντί για βότκα … Τρία πράγματα “Ελληνικά”, δεν μπόρεσε να “κολλήσει” επάνω του , αλλά κι αυτά τα “καμουφλάρησε” όσο μπορούσε … τόσο που δεν τα πρόσεχε κανείς : Δεν τραγούδησε ποτέ του Ελληνικά τραγούδια , δεν έμαθε ποτέ του τάβλι και δεν κράτησε ποτέ του … κομπολόι … Τότε ήταν , που η νέα του Πατρίδα , κάτι ψυλλιάστηκε , πως ένα νέο τέκνο της , έστω και … παραπαίδι , κυκλοφορούσε στα Άγια χώματα της , και τον …. κάλεσε να στρατευθεί …
Μπερδεύτηκε ο αξιωματικός υποδοχής στο Κέντρο Στράτευσης με τον Κονσταντίν Γουμπαρένκο (και νυν Κωνσταντίνο Τ.) , γιατί του φάνηκαν τα χαρτιά του … κάπως …
- Τί είσαι εσύ ωρέ ; (ρώτησε μη πιστεύοντας στα μάτια του , πως τού έστειλαν έναν … Ρώσο , έστω και “μπερδεμένο” , για φαντάρο) .
- Στρατιώτης (απάντησε ο Κότια , γιατί αυτό το κατάλαβε … Δεν μιλούσε ακόμα σχεδόν καθόλου τα Ελληνικά) .
- Ακόμα δεν είσαι στρατιώτης βρε … Στρατιώτης θα γίνεις , άμα κι όταν το αποφασίσω εγώ … Τί είσαι σε ρωτάω ; … Ρώσος ; … Έλληνας ; … Βούλγαρος ;… τί ;… Πως θα γίνεις στρατιώτης της Ελλάδας με Ρώσικα χαρτιά και χωρίς να καταλαβαίνεις τί σου λένε ;… Τί είσαι ρε ;… πες … Πές μου … Ποιά είναι η Πατρίδα σου ;
- ……….. (Ο Κότια έμοιαζε τελείως μπερδεμένος)
- Άντε να τελειώνουμε … Πές μου … τί ψωμί τρως ;
- Ελληνικό !!! (ανέκραξε ο Κότια … αυτό το κατάλαβε)
- Α γειά σου ! … Άρα ποιά είναι η Πατρίδα σου ;
- Η Ελλάδα …
………… Υπογραφή και σφραγίδα η τελευταία απάντηση του Κότια , για την κατάταξη του  στον Ελληνικό Στρατό … Και όχι μόνο …
Λίγους μήνες μετά , βρέθηκε και στο … Αλβανικό μέτωπο …
…………………………………………………….
Όταν μια σφαίρα , του έσπασε όλα τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού , δεν … αποστρατεύτηκε . Τοποθετήθηκε να υπηρετεί  και λίγο αργότερα να πολεμάει πάλι (κατά των Γερμανών τώρα) , στα φυλάκια της Γραμμής Μεταξά …
……………………………………………………
- Όταν τον Απρίλιο του 1941 , στο Ρούπελ , κάναμε στίβες τα όπλα μας , και τα παραδώσαμε στους Γερμανούς , έκλαψα πικρά , γλυκειά μου Άννιτσκα … Έκλαψα πικρά , γιατί είναι πολύ πικρό να παραδίδεις τα όπλα της … Πατρίδας σου σε έναν ξένο … Ακούς Анна девушка (Άννα κορούλα μου) ;…
=====================================
Έλληνας , μπορεί να είναι αυτός , που γεννήθηκε στην Ελλάδα .
Αυτός που έχει Ελληνικά χαρτιά .
Αυτός , που μιλάει και γράφει Ελληνικά .
Αυτός που οι γονείς του είναι Έλληνες .
Αυτός που ζεί και δουλεύει (τρώει το ψωμί της) πολλά χρόνια στην Ελλάδα .
Αυτός , που έλαβε … Ελληνική Παιδεία ….
Αλλά …
Αλλά , είναι κι αυτός , που την αγαπάει και που δακρύζει όταν παραδίδει τα όπλα της σε κάποιον ξένο .

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου